ایمپلنت‌های لاغری مدانچ

نویسنده:

دکتر فرزاد احمدی

(متخصص انستزیولوژی و محقق روش‌های نوین رژیم درمانی)

ایمپلنت‌های لاغری

ایمپلنت‌های لاغری، جدیدترین روش برای پاسخ به یک مشکل بسیار قدیمی و شایع هستند. چاقی، یکی از پدیده‌های فراگیر جهان جدید است. در نتیجه‌ی افزایش رفاه جهانی، تحرک افراد کاهش یافته است. پس بیشتر چربی‌های جذب‌شده‌ی ایشان، خود را به شکل اضافه وزن نمایش می‌دهد. بر اساس گزارش سال ۲۰۱۵ سازمان بهداشت جهانی، نزدیک به شصت درصد از مردم اروپا گرفتار اضافه وزن هستند. سبک زندگی نیز در این موضوع، بی‌تأثیر نیست. میانگین شاخص توده‌ی بدنی (BMI) در کویت، نزدیک به 30 است؛ که کویتی‌ها را افرادی با اضافه وزن بسیار قابل توجه نشان می‌دهد. در حالی که در کشور توسعه‌یافته‌ای مانند ژاپن، این شاخص به 23 هم نمی‌رسد. هر روز، چاقی بیماری‌های تازه‌ای را به قربانیان خویش تحمیل می‌کند. افراد زیادی با مشکلات ناشی از اضافه وزن دست به گریبان هستند.

راه‌های متفاوتی برای مبارزه با چاقی پیشنهاد شده است. هر روز، رژیم غذائی تازه‌ای معرفی می‌شود و جراحی‌های متنوعی برای این هدف در نظر گرفته شده است. یکی از جدیدترین روش‌ها برای مبارزه با چاقی، استفاده از ایمپلنت‌های لاغری است. در این روش با کاشت موضعی ایمپلنت‌ها در چربی زیرپوستی، به تدریج یک التهاب در چربی ایجاد می‌شود. این التهاب باعث افزایش جریان خون و پر خون شدن چربی می‌شود و این بافت پر خون، به خوبی به رژیم غذائی پاسخ می‌دهد و قابل برداشت‌تر می‌شود. در واقع پدیده‌ی فیبروز در بافت چربی موضعی، یک نوع پیر شدن بافت به علت کاهش جریان خون است. برگشت جریان خون به نوعی باعث جوان و شاداب شدن بافت چربی و برگشت فیزیولوژی طبیعی به این بافت خواهد بود.

مقاوم شدن بافت چربی

چربی‌ها در جوانی به سادگی به رژیم‌های غذائی جواب می‌دهند، ولی با افزایش سن به رژیم غذائی مقاوم می‌شوند. در واقع در اثر افزایش سن، جریان خون بافت چربی به تدریج کاهش می‌یابد و همین است که بافت چربی را مقاوم می‌کند. از طرفی میزان سخت شدن [فیبروز] در چربی‌های مناطق مختلف و سرعت این تغییر بافتی نیز بسیار متفاوت است. در حالی که چربی‌ها در منطقه‌ی صورت و گردن و اندام‌ها معمولاً تغییرات بافتی به سمت سخت شدن ندارند، چربی‌های موضعی در نواحی شکم و پهلوها، بازوها، چربی‌های پشت و ران‌ها خیلی سریع سخت می‌شوند. به همین دلیل معمولاً صورت و گردن بر اثر رژیم‌های غذائی خیلی زود چربی خود را از دست می‌دهند و لاغر می‌شوند. ولی بافت‌های چربی موضعی دیگر، در رژیم‌های غذائی بسیار مقاومت می‌کنند. مقاوم شدن بافت چربی در برابر رژیم غذائی، می‌تواند ناشی از پدیده‌ی توزیع مجدد چربی نیز باشد.

پدیده‌ی توزیع مجدد چربی

برداشت چربی در رژیم‌های کاهش وزن، بیشتر از نواحی پر خون صورت و اندام‌ها انجام می‌شود. ولی در صورت برگشت وزن و چاق شدن مجدد، بیشتر چربی در نواحی موضعی مثل شکم، پهلوها، ران‌ها، بازوها و پشت جایگزین می‌شوند. این چربی‌های جدید، به سرعت بیشتری سخت و مقاوم می‌شوند. دقیقاً به همین دلیل کسانی که بارها رژیم می‌گیرند، بار اول کاهش وزن بیشتری دارند، ولی در مرتبه‌های دوم و سوم، به صورت واضح پاسخ کمتری می‌دهند. این پاسخ کمتر، به دلیل افزایش میزان چربی‌های موضعی و سخت شدن سریع آنها است.

راه‌های رفع چربی‌های موضعی

پزشکان برای برطرف کردن سختی بافت چربی، مقاومت به رژیم و برطرف شدن چربی‌های موضعی، روش‌های مختلفی را پیشنهاد داده‌اند. در ادامه به این روش‌ها می‌پردازیم.

(1) روش‌های جراحی

پزشکان برای برطرف کردن این سختی و مقاومت بافت چربی به رژیم و برطرف شدن چربی‌های موضعی، روش‌های مختلفی را پیشنهاد داده‌اند. ابتدا روش‌های جراحی و یا برداشت چربی توصیه شد. اگرچه این روش‌ها موفق بودند، ولی به دو دلیل محبوبیت خود را از دست دادند: نخست آن که گران قیمت بودند و دوم، این که در این روش‌ها چربی برگشت‌پذیر بود و پوست هم ناهموار و بد شکل می‌شد. گروه دیگری چربی‌ها را با ساکشن یا لیپولیز برداشته و دستکاری می‌کنند. بافت چربی در این افراد، در صورت برگشت به شدت سخت شده و بافت مربوطه در برابر رژیم غذائی بسیار مقاوم می‌شود.

(2) استفاده از دستگاه‌های غیرتهاجمی

در سال‌های بعد و با پیشرفت فناوری پزشکی به تدریج دستگاه‌های مختلف غیرتهاجمی مورد استقبال قرار گرفت. دستگاه‌هایی که از روی پوست عمل می‌کنند و نیازی به جراحی ندارند. دستگاه‌های RF، کاویتیشن، کرایو و کول تک یا شاک ویو و غیره، برای رفع چربی‌های موضعی با مکانیسم‌های مختلف وارد بازار شدند. تنوع این دستگاه‌ها و سیستم‌های مورد استفاده در آنها به قدری زیاد شده که بیشتر افراد برای انتخاب دستگاه مناسب دچار سردرگمی می‌شوند. از سوی دیگر، علی‌رغم مخارج فراوان و صرف وقت زیاد، میزان رضایت‌مندی عمومی از این دستگاه‌ها بسیار کم و محدود بوده است.

(3) کارگذاری ایمپلنت‌های لاغری

در این مرحله، به عنوان جدیدترین دست‌آورد دنیای پزشکی، مکانیسم پرخون شدن چربی‌های موضعی به وسیله‌ی ایمپلنت‌های موضعی پا به عرصه گذاشتند. ایمپلنت‌گذاری به راحتی و بدون جراحی و خونریزی و درد انجام می‌شود. پاسخ بافتی بسیار چشمگیر بوده و به تدریج جایگزین بدون رقیبی برای رفع بافت چربی موضعی و به طور کلی کاهش وزن شده است. در این روش ایمپلنت‌های لاغری درون چربی‌های موضعی مورد نظر گذاشته می‌شود. با تحریک سیستم ایمنی خود بدن و ایجاد التهاب، باعث بازگشت جریان خون مؤثر به بافت چربی می‌شود. بررسی‌های دقیق پزشکی مشخص کرده است که این التهاب و پرخونی باعث برطرف شدن سریع‌تر و مؤثرتر چربی‌ها از نواحی مورد نظر می‌شود. البته در صورتی که هم‌زمان، کاهش وزن با یک رژیم غذائی متعادل اعمال شود و در نتیجه، برداشت چربی بیشتر باشد، کاهش سایز و رفع این چربی‌های موضعی چشمگیرتر خواهد شد.

آثار این ایمپلنت‌ها بر روی سایز، آن قدر چشمگیر و واضح است که بسیاری از افراد برای پیکرتراشی به این روش تمایل نشان می‌دهند. البته استفاده از ایمپلنت‌های لاغری در صورت همراهی با رژیم غذائی، روش بسیار مناسبی برای پیکرتراشی و تناسب اندام به شمار می‌رود. ایمپلنت‌های لاغری مدانچ با نیمه‌عمرهای متوسط و طولانی برای کاهش وزن همراه با کاهش سایز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هفده مزیت ایمپلنت‌های لاغری مدانچ

رژیم فراموش نشود!

۷- معضل اصلی بسیاری از افراد، گرفتن رژیم است. استفاده از ایمپلنت‌های لاغری، به حل این معضل کمک خواهد رساند. مکانیسم‌های مختلفی بر افزایش اشتها و پرخوری تأثیر دارد، ولی مهم‌ترین آنها عادت به خوردن است. در واقع خوردن در عده‌ای، تبدیل به یک عادت تکرارشونده می‌شود و تکرار این عادت، اعتیاد را به دنبال دارد. افراد سیگاری از عوارض سیگار به خوبی آگاهند، ولی نمی‌توانند در مقابل آن مقاومت کنند. افراد دارای اضافه وزن هم با این که می‌دانند پرخوری باعث عوارض ناشی از اضافه وزن می‌شود، توان مقاومت در برابر وسوسه‌های لحظه‌ای هوس‌های غذائی را ندارند. این کار در ابتدا نیاز به اراده و خواست محکم دارد و در صورت کاهش اشتها، ترک این اعتیاد بسیار ساده‌تر می‌شود. ایمپلنت‌های لاغری مدانچ با کاهش پایدار اشتهای داوطلب، ترک پرخوری را به صورت مؤثری در فرد، نهادینه می‌کند.

اثر دوجانبه

ایمپلنت‌های لاغری مدانچ اثر دوجانبه‌ای بر سوخت وساز و اشتها می‌گذارند. آنها تقریباً بلافاصله پس از کارگذاری، باعث افزایش روند سوخت‌وساز می‌شوند. به همین دلیل از روز بعد از کارگذاری ایمپلنت‌ها، یک افزایش اشتهای نسبی در فرد ایجاد می‌شود. برعکس روند سریع افزایش سوخت‌وساز، روند کاهش اشتها بین ۷ تا ۱۰ روز به طول می‌انجامد. پس داوطلب در هفته‌ی اول، با چالش افزایش اشتها روبه‌رو می‌شود. این چالش گاه باعث ضعف شدید، سردرد، بی‌خوابی و بی‌حوصلگی می‌شود. افرادی که این هفته را با اراده و عزمی استوار طی کنند، بهترین نتیجه را خواهند گرفت. اتفاق بسیار خوبی که پس از یک هفته تا ده روز رخ می‌دهد، کاهش اشتهای بسیار قوی همراه با شروع روند کاهش وزن است. این دو روند هم‌زمان، به نوبه‌ی خود فرد را از لحاظ انگیزشی بسیار مصمم‌تر می‌کند.

التهاب!

۸- ایجاد التهاب از طرف ایمپلنت‌های لاغری در چربی‌های موضعی نواحی مثل بازوها، ران‌ها و چربی‌های پشت، باعث رفع آنها می‌شود.

۹- التهاب به تنهایی، علت رفع ۲۰ درصد چربی‌ها خواهد بود. عامل اصلی برطرف شدن چربی‌ها در این روش، رژیم غذائی است. با افزایش نیاز بدن به کالری و برطرف نشدن این نیاز در رژیم غذائی، بدن برای تأمین انرژی به سراغ چربی‌ها می‌رود. هر چه چربی پر خون‌تر باشد، برداشت آن راحت‌تر است. در نتیجه آن نواحی که کاشت ایمپلنت لاغری انجام گرفته و پر خون شده، به راحتی چربی خود را از دست می‌دهند.

۱۰- در روش کاشت ایمپلنت‌های لاغری، سایز بسیار عالی از نواحی مورد نظر کم می‌شود. این یکی از عواملی است که باعث محبوب شدن این روش شده است.

۱۱- ایمپلنت‌ها در بدن قرار گرفته و نیمه عمر طولانی دارد. پس نیاز نیست پس از کاشت ایمپلنت‌های لاغری مدانچ، بارها به پزشک مراجعه کنید. رژیم‌های غذائی لازم در این روش نیز، به صورت برخط ارسال می‌شود. این مسأله این روش را برای افراد پر مشغله‌ای بسیار محبوب می‌کند که فرصت زیادی برای مراجعات هفتگی به مطب ندارند. برای مراجعین از راه دور و از سایر شهر‌ها و یا حتی کشورهای دیگر نیز، بسیار مؤثر و عملی است.

برای همه‌ی سنین!

۱۲- ایمپلنت‌های لاغری برای همه‌ی سنین قابل استفاده است. تنها مسأله‌ای که باید در شروع دوره به آن تأکید شود، این است که ایمپلنت‌های لاغری مدانچ حتماً به همراه رژیم غذائی سودمند خواهند بود. پس استفاده از این روش در کودکان، به محض این که بلوغ فکری برای رعایت رژیم حاصل شود، امکان‌پذیر است. افراد مسن نیز به علت سخت شدن شدید چربی‌ها و کاهش متابولیسم بدن، در برابر رژیم‌های غذائی مقاومت نشان می‌دهند. روش ایمپلنت‌های لاغری در باره‌ی آنها هم از روش‌های مؤثر است و توصیه می‌شود.

۱۳- تاکنون عوارض خطرناکی در رابطه با این ایمپلنت‌های لاغری گزارش نشده است. گاهی کبودی مختصری در محل ورود کاتتر‌های مخصوص کاشت ایجاد می‌شود. این کبودی‌ها به راحتی در عرض چند روز خود به خود برطرف خواهد شد. حساسیت به ایمپلنت‌های لاغری مدانچ بسیار نادر است. البته در باره‌ی افرادی که آلرژی شدید به بعضی مواد دارند، در این مورد هم باید احتیاط لازم صورت گیرد.

۱۴- ایمپلنت‌های لاغری مدانچ در خانم‌های شیرده بسیار عالی عمل می‌کند. این ایمپلنت‌ها، روند کاهش وزن و رفع چربی‌های موضعی ناشی از بارداری را تا حد چشمگیری تسریع می‌کند. جریان شیر در دوران شیردهی می‌تواند تحت تأثیر رژیم غذائی کاهش یابد. ولی این مادران با ایمپلنت‌های لاغری مدانچ، علی‌رغم کاهش وزن زیاد، روند شیردهی خود را به خوبی حفظ می‌کنند.

توان درمانی!

۱۵- در افراد با کبد چرب و یا اختلال عملکرد تخمدان‌ها به علت چاقی، استفاده از ایمپلنت‌های لاغری مدانچ باعث رفع بسیار مؤثر مشکلات می‌شود.

۱۶- ایمپلنت‌های لاغری مدانچ در افراد درگیر با دیابت نوع ۲ کنترل‌شده نیز، نتائج خوبی به همراه داشته است. استعمال آنها بر روی چربی‌های موضعی به ویژه چربی‌های شکم، باعث کاهش مقاومت به انسولین می‌شود و عوارض دیابت را تا حدود زیادی کاهش می‌دهد.

۱۷-یکی از مواردی که باعث محبوب شدن استفاده از ایمپلنت‌های لاغری مدانچ می‌شود، رفع بیشتر چربی‌های موضعی و در نتیجه حفظ چربی‌های صورت است. صورت بیشتر افرادی که با کمک ایمپلنت‌های لاغری مدانچ وزن کم کرده‌اند، کاملاً پر و بدون تغییر باقی می‌ماند.

چه کسانی نمی‌توانند از این ایمپلنت‌ها استفاده کنند؟

کارگذاری این ایمپلنت‌ها نیز مانند هر درمان دیگری، روشی برای همه نیست. بعضی افراد، نباید از این روش استفاده کنند. کسانی که دارای یکی از موارد زیر هستند، نباید این ایمپلنت‌ها را به کار ببرند:

۱- هر گونه بیماری قلبی – ریوی کنترل‌نشده.

۲- نارسایی کلیوی شدید و کنترل‌نشده.

۳- دیابت‌های نوع یک

۴- دیابت نوع ۲ وابسته به انسولین کنترل‌نشده.

۵- بیماران با نقص ایمنی شدید.

در عین حال، کسانی که آسپرین مصرف می‌کنند، باید با هماهنگی با پزشک، استفاده از این دارو را متوقف کنند. این توقف، باید از ۳ روز پیش از کاشت ایمپلنت‌ها آغاز شود و تا ۲ روز بعد از کاشت آنها ادامه یابد.

ایمپلنت‌های لاغری مدانچ، با کمک به کاهش وزن پایدار، کمک بسیار مؤثری در ارتقاء سلامت افراد دارای اضافه وزن دارد. این ایمپلنت‌ها عوارض ناشی از چاقی را کاهش می‌دهند. عوارضی مانند زانو درد، کمر درد، بیماری‌های کبد چرب و تنبلی تخمدان و نازایی در خانم‌ها. در افراد دارای اضافه وزن‌های زیاد، به راحتی می‌توان این ایمپلنت‌گذاری را هر تعداد دفعه که لازم باشد، تکرار کرد. این تکرار، می‌تواند تا آنجا ادامه یابد که فرد به وزن هدف مورد نظر و در واقع، به وزن سلامت خود برسد. حتی برخی افراد برای پیش‌گیری از اضافه وزن از این ایمپلنت‌ها استفاده می‌کنند. یعنی برای نمونه در سفرهای تفریحی یا ایام خاص مثل جشن‌ها و اعیاد، آنها را به کار می‌برند. این پیش‌گیری آنها نیز بسیار مؤثر است.